بررسی ریشه های ساختاری تعارض در سازمانهای ماشینی پژوهشی در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران یکی از سازمانهای بزرگ کشور می باشد که به دلیل نوع اهداف، وظایف و ماموریت های محوله بر نوع ویژه ای از ساختار سازمانی پافشاری می کند که تا حدودی با ویژگی های ساختار سازمانهای دیوانسالار و ماشین گونه شباهت نسبی دارد. مطالعات انجام شده بر روی این گونه ساختارها حاکی از آن است که افراد و کارکنان شاغل در آنها ویژگی های خاص رفتاری از خود بروز می دهند که می تواند منبعی برای کشمکش ها و تعارضات پرسنلی باشد. وجود رده های مشخص در سلسله مراتب نیروی انتظامی این امکان را به پژوهشگر داد تا به عوض انجام پژوهش مقایسه ای بین دو یا چند سازمان، این پژوهش را در درون یک سازمان به مرحله اجرا گذارد. امروزه شواهد و قرائن زیادی در دست است که در درون یک سازمان نیز ساختارهای گوناگون وجود دارد که وجود آنها در طول سلسله مراتب فرماندهی از وضوح بیشتری نمایان است. با این پیش فرض طرح پژوهش آماده و از میان سه رده متفاوت در سطح عمودی سازمان یعنی افسران ارشد، افسران جز و درجه داران نمونه های آماری انتخاب گردیدند. با استفاده از ابزار جمع آوری اطلاعات که در این پژوهش پرسشنامه و مصاحبه می باشد نظرات جامعه آماری راجع به وجود شاخصهای رفتاری مشخصی که عمدتا در سازمانهای ماشین گونه وجود دارد جمع آوری و در کنار آن به نقش این شاخصها در بروز و یا تشدید پدیده تعارض پرداخته شد. این شاخصها بطور مشخص از سه ویژگی ساختار سازمانی یعنی پیچیدگی، رسمیت و تمرکز قدرت به دست آمده اند.